Wat een verwennerij was dit afgelopen weekend. En we kunnen wel stellen dat we die warme zonnestralen miste op onze motoren. Typisch Nederlands weer , de ene week sta je in de sneeuw en op het bevroren ijs en een week later zweet je weer in je motorpak met de warme zon op je gezicht.
Hoe dichter het weekend dichterbij kwam ging ik daadwerkelijk geloven dat het mooi weer zou worden en begonnen de kriebels te komen. Ik had contact met de jongens of ze ook gingen rijden en ik mocht zondag aansluiten voor een lekker ritje Zeeland.
Zaterdag was ik van plan even bij de motor te gaan kijken of hij nog klaar gemaakt moest worden en of hij in één keer wilde starten. MIjn vriend en ik reden naar de garage, onderweg kwamen we de ene motorrijder na de andere tegen. HEERLIJK! De motorrijlessen zijn weer bezig en iedereen komt uit zijn schelpje. Dan begint het genieten al voor mij, het gebroem om je heen. Aangekomen bij de garage kan ik helemaal niet meer wachten om mijn lieve Brutus weer uit het stof te halen. Hello Baby! Blijkbaar had hij net zo veel zin om te gaan rijden als mij want hij startte in één keer, niet slecht voor paar maanden stil gestaan te hebben. Dat perfecte geluid wat weer uit de uitlaat komt en wat stof hihihi.
Is kijken of er nog olies bijgevuld moet worden en de banden moeten zowiezo even gecheckt worden. Mijn motor olie was op maar waar haal je dat in tijd van “lockdown” ?
Even de hulplijn inschakelen: mijn vader. Gelukkig lag er bij mijn ouders thuis nog zo'n 4 liter motorolie en die kon ik zo even ophalen. Top! De banden zou ik morgen bij een tankstation even controleren net voor we zouden rijden. Brutus weer de garage in en see you tomorrow!
Weet je wat ik ook altijd klein spannend momentje vindt na de winterstop? Pas je je motorpak nog en nu helemaal met de lockdown dat we niet sporten kunnen. “Oké laten we dat maar even eerst checken anders moet ik terug naar mijn ouders huis om mijn moeder der motorpak ergens vandaan toveren”. Soms denk ik wel eens Motoport zou jaloers zijn op het aantal motorkleding, helmen en motorspullen die wij met zijn 4e hebben.
Maar hij past nog! Gelukkig want mijn eigen leren pak is natuurlijk gewoon ver uit het fijnst.
De volgende ochtend ontwaakte ik en begon rustig het gebrom van motoren zich al over de Sloeweg te bewegen. De zon die door de woonkamer ramen schijnt, het wordt een prachtige dag!
Om half 12 brengt mijn vriend me met de auto naar de garage.
Als we bij de garage zijn haal ik Brutus er weer uit. We vullen samen de motorolie aan en terwijl ik mij aan het omkleden ben van normale kleren naar mijn motorpak draait Brutus al even warm. Mijn vriend volgt me met de auto naar een tankstation. Ja ik weet het, rijd ondertussen al 4 jaar motor en heb nog nooit motorbanden opgepompt. Maar daar hebben we toch ook klein beetje mannen voor? Mijn voorband lukte prima. Mijn voorband stond op 1,2 bar. Dus altijd maar goed om toch de banden even te checken. Maar mijn achterband lukte niet, shit en nu? Oké komen we weer bij de hulplijn: Mijn vader. Mijn vader legde uit dat we dat bij hem thuis moesten doen en heel verhaal, oei daar heb ik eigenlijk geen tijd meer voor want moest om 13 uur in Kamperland zijn. “Je kan ook naar Opa rijden, die regelt het wel voor je” Dat is een goed idee, Opa kan mij helpen. Mijn vriend en ik rijden door naar Opa en Oma. Opa begint al te lachen. “Haai opa, ik heb je hulp nodig, kan je mijn achterband oppompen? Bij tankstation lukt het niet.” En ja zeker 5 minuten later was ook deze mooi opgepompt. Ik geef Opa en mijn vriend een kus, en ik ben ready to go!
Hebben jullie ook dat je altijd de eerste 20 minuten weer even dat gevoel weer terug moet krijgen van je kont opzij gooien? Ik wel altijd nadat de motor paar maanden stil gestaan heeft. Hoe hoog wordt het geniet gehalte van deze dag? 100 denk ik. De warme zonnestralen door mijn helm, de geur van lente en misschien iets te enthousiast zwaaien naar alle motorrijders die voorbij rijden. WE ZIJN ER WEER!
Aangekomen in Kamperland staan de heren al te wachten. Ons rondje zou niet heel groot worden maar dat mag de pret niet drukken. We reden van Kamperland binnendoor naar Vrouwenpolder, Domburg, Westkapelle, Vlissingen en uiteraard even pronken over de Boulevard, binnen door over de dijkjes richting Goes.
Een lekker zomers muziekje gaat door mijn helm, genieten genieten genieten. Na elke bocht komt de dikke smile weer helemaal terug op mijn gezicht, maar goed dat mijn helm spiegel is, hahaha.
Wat een drukte is het onderweg! Domburg is niet normaal zo druk. Al die mensen bij elkaar. Ik ben blij dat ik een motorpak aan heb en een helm. Zelfde in Vlissingen. Rijden we Vlissingen in staan we bij het Welkom in Vlissingen bord al stil. DIt schiet op. Ach dan heb je twee mannen bij die gaan lopen klieren op de motor. Ik kan me daar wel om vermaken.
Bij het tankstation net voor we Vlissingen weer uit rijden haakt een vriend af. Die rijd in 1 keer door naar huis. De ander vriend en ik rijden hem door heerlijk tussendoor terug naar Goes. Eenmaal terug bij de garage zit het er voor vandaag weer op.
Wat heb ik genoten van deze dag!
Reactie plaatsen
Reacties