Het is donderdagavond wanneer de kriebels komen om weer met Brutus een rondje te gaan rijden. Helaas kan ik mijn motor niet aan huis kwijt of in onze woonstad. Daarom staat hij 30 kilometer verderop in de stalling bij de motoren van mijn ouders. Als het een paar dagen of weken mooi weer blijft staat hij onder een hoes in de tuin en bij slecht weer gaat hij terug naar de stalling. Ik open de garagedeur en daar staat hij me weer aan te staren. Elke keer weer denk ik wauw, wat ben je toch een pareltje. Ik rij hem de garage uit en 8 van de 10 keer start hij. Soms vind hij het niet leuk en is de accu plat, helaas is die nu overleden. Maar niet getreurd want mijn super vader heeft al een nieuwe besteld! Dit is ook de reden dat ik niet meer alleen om mijn motor ga. Je kunt een motor namelijk niet in je eentje aanduwen. Ik ben sowieso absoluut geen ster in het wegrijden terwijl mijn vriend als een gek de motor aan het aanduwen is. Maar dit keer startte hij gelukkig perfect. Terwijl Brutus aan het warmlopen is trek ik mijn motorpak aan en maak mij klaar om hem weer naar huis te brengen. Meestal is het al later op de avond als we hem gaan halen. Lekker tourtje doen zit er dan niet echt in. Jammer genoeg heeft Stuut ( mijn lieve mannetje) zijn motor rijbewijs nog niet. Hij motiveert me gelukkig veel om te gaan rijden. Soms gaat hij ook mee achter me aan met de auto om stiekem ook nog een paar foto’s te maken. Achterop bij mij zit er niet in, wat een vertrouwen in zijn vrouw he, hihihihi ( sorry schat) Hij is zelf wel van plan zijn motorrijbewijs te gaan halen maar het zit er op dit moment nog even niet in. Mijn kleine droom is nog wel om samen op motor vakantie te gaan naar Oostenrijk of de Dolomieten in Italië. Zo mooi en leuk al die motorhotels af gaan en vol genieten van de bochten, het weer en het samen zijn. Maar we moeten nog even blijven dromen.